Zo het zit er weer op, het Arrow Rock Festival 2008 in Nijmegen. Nu een week later kan ik alles mooi hier vertellen, want het was een prachtige dag (hoewel het weer af en toe niet echt meezat). 's Morgens zijn Ando en ik met de trein richting Nijmegen gegaan want het leek ons een prima idee om eens niet met de auto te gaan, want een biertje hoort nu eenmaal bij een festival. Op het station Nijmegen aangekomen waren we op zoek naar de pendelbussen die ons richting het festival terrein zouden brengen en wat schetste onze verbazing, we waren niet de enige... een lange rij stond klaar om een kaartje te kopen, want betalen moet je tegenwoordig overal voor. Goed toen we eindelijk zaten kon de rit beginnen, dwars door Nijmegen richting het Goffert park, een meer dan prachtige locatie (ik heb er reeds meerdere concerten gezien).
Eenmaal aangekomen moesten we nog een paar honderd meter lopen om richting ingang te komen, en toen we de hoek om kwamen waren we meteen stil... een mensen massa die zijn weerga niet kent. Het was rond 12 uur, dus nog ruim 3 kwartier voor de eerste band REO Speedwagon begon, dus tijd genoeg, nou het werd dus wachten, wachten en voetje voor voetje schoven we richting ingang, waar iedereen nog eens grondig gefouilleerd werd. Toen de eerste tonen van REO al te horen waren keek ik Ando aan en we dachten beide, dit moet niet langer duren, want we wilde dit optreden natuurlijk wel zien. Goed 10 minuten later konden wij ook richting hoofdpodium om het eenmalige optreden van REO in Nederland te zien, nou dit was meer dan goed, zie clip:Nadat we het optreden van REO gezien hadden zijn we richting muntverkoop gegaan en hebben we het terrein een beetje verkend, we hadden ons voorgenomen om de meeste bands op het hoofdpodium te gaan zien dus er zat ruim een uur tussen de verschillende optredens.
Ando was vooral voor Journey gekomen en ik moet zeggen sinds ze via YouTube een nieuwe zanger in de persoon van Arnel Pineda gevonden hadden die echt het jaren 80 geluid van de band benaderde was ik ook verkocht. We zagen mensen in het speciale "VIP" vak voor het podium lopen en ik zeg tegen Ando, die hebben echt geen speciaal ticket gekocht, dus ik ga kijken of wij er ook in kunnen. Ja hoor, geen probleem je kon zo doorlopen dus we konden een mooie plek opzoeken lekker dicht bij het podium. (Je kunt wel begrijpen dat we hier de hele dag zijn gebleven, prachtig zicht) en toen het licht begon te regenen zagen we Manuela Kemp het podium oplopen om Journey aan te kondigen.
Wat we toen hoorden was een zanger die zo goed is dat het jammer is dat hij op jonge leeftijd Journey (gemiddelde leeftijd rond de 50) weer terug naar de top moet brengen, maar hij kon het en ik gun Journey al het goede want hun laatste cd: "Revelation" is inderdaad een "revelatie", wat een stem heeft die jongen, kijk maar naar deze clip geschoten tijdens het festival:
De regen kwam en ging en het werd drukker, wat bekenden gezien en Def Leppard, leuk maar niet meer dan dat. Daarna werd het tijd voor Whitesnake, ik had ze al in 2006 ook op Arrow gezien en ik ben eigenlijk altijd al een fan van David Coverdale geweest.
Dat zijn stem de laatste jaren niet meer zo zuiver is mag niet afdoen aan het enthousiasme wat er getoond werd, nieuwe songs (van hun laatste plaat: Good To Be Bad) passeerden de revue afgewisseld met "oudjes" als "Is This Love?".
Als toegift was het tijd voor een verassing: Adje Vandenberg kwam (net als 2 jaar geleden) meespelen op de song: "Here I Go Again", hij heeft tenslotte lang in Whitesnake gespeeld. Leuke afsluiting van een stevig optreden, zie hier Adje in aktie:
Daarna bijkomen en een nog betere plaats zoeken want de meeste mensen kwamen deze dag toch voor KISS en terwijl de deunen van Motörhead op het andere podium klonken zagen we meer geschminkte mensen richting hoofdpodium gaan.
Ik had KISS al eens eerder gezien, maar het begon toch te kriebelen, eindelijk weer mijn jeugdhelden in vol ornaat zien, en een setlist brengen met bijna het gehele Alive! album dat is gewoon mooi, Ando genoot ook, want dit zien we nooit meer.
Het grote podium was voorzien van een mega doek met het KISS logo erop en we zagen drummer Eric Singer reeds aan de zijkant klaarstaan. De tonen van het intro: "Nijmegen - You Wanted The Best, You Got The Best, The Hottest Band In The World: KISS" klonken en "Deuce" begon. Prachtig vuurwerk en klasse geluid. Ik kan veel over dit optreden gaan vertellen maar je moet er geweest zijn om het allemaal te bevatten, pure Classic Rock. Hier een clip van KISS - Nijmegen: "C'mon And Love Me"
Mijn collega Jan van Maassen die in Nijmegen woont had al gezegd dat hij buiten het terrein zou proberen om foto's te maken van het KISS optreden dus ik was benieuwd of het hem zou lukken, wegens de regen kwam hij pas laat bij het festival terrein en moest dus zoeken naar een geschikte plek, hij is amateur fotograaf dus hij heeft een prima fotocamera met dito lens, dus alle foto's van KISS die je hier op deze pagina ziet staan zijn gemaakt van buiten het festival terrein. Jan nogmaals bedankt voor de foto's.
Bij de laatste tonen van "Detroit Rock City" moesten we helaas gaan, want de trein wacht niet, we waren op tijd bij de pendelbussen en konden goed de aansluiting vinden om naar de Achterhoek terug te komen, in de trein kwamen we wederom bekenden tegen die ook naar het festival geweest waren dus dat was leuk.Eenmaal thuis bij Ando aangekomen hebben we nog een biertje gedronken en de dag nog eens besproken en we waren het er rond 2 uur 's nachts over eens:
KISS is nog steeds HOT, ook in 2008...
